Starzy ludzie
Dodane przez ewku1 dnia 16.09.2007 21:37
Starzy ludzie pudełka mają stare
pożółkłe jak ich twarze, gdy czas ich obłupił.
Trzymają w nich fotografie czarno-białe
i proszą, by ich stary Bóg po śmierci odkupił
Trochę kapeluszy ze wstążką z zeszłej zimy
butów kilka par, na gorsze i lepsze
starość osładzają kulkami naftaliny
i pachnąc stara wonią, zatruwają powietrze
Chadzają nowymi ścieżkami, stare pamiętając
do nowych kościołów, klepiąc stare pacierze
wstydliwie, niepewnie, twarze zasłaniając
modlą sie żarliwie, modlą sie nieszczerze
Czasem usiłują starymi oczyma
popatrzeć w nowe niebo, na starym sklepieniu
a czasem niepewnie, gdy światła już nie ma
chowają swe sylwetki w najciemniejszym cieniu
I nikt ich starości, sercem nie zmierzy
a oni, że kiedyś...że lepiej...że drogo...
wracają do domów, do swoich pacierzy
jak starzy żołnierze, noga za noga...