Studnia
Dodane przez ela_zwolinska dnia 18.05.2019 13:58
Stuletniej studni oko
lśni niczym czarny diament
w otwartych tylko mrokom
z kamiennych pięter bramę.
Wsparte na ścianach cembrzyn
tysiące omszałych rąk
pnąc się z wszechchłodu głębin
chronią wilgoci pąk.
O brzeg kamiennych węży
krzew bzu oparł swą gałąź
i podał na niej księżyc
z pachnideł kiścią białą.
Wpatrzony w krążek lustra
- rzekł- weź,co mam najlepsze.
Gdy dar dostrzegła pustka,
czuł studni zachwytu dreszcze.