nieustanne dzieło tworzenia 2. 0
Dodane przez aleksanderulissestor dnia 01.07.2018 18:44
gdy patrzę w gwiazdy nie mam żadnych złudzeń
nie wierzę zatem by się nam upiekło
kosmos to chaos zaślepiona wściekłość
wielkim nietaktem mówić jest o cudzie

w śródgwiezdnym tyglu rodzą się wszechświaty
co nieco starsze w proch się rozpadają
staruszka ziemia jak uczeni rają
czeka w kolejce na swój los garbaty

gwiezdna materia nie grzeszy sumieniem
ta co ożyła przez rzadki przypadek
pyłem jest ledwo pleśnią na kamieniu

cała natura wchodzi jej w paradę
gdy stawia nowe to nie bez burzenia
do fundamentów na wszelki wypadek