Roztargnione wnętrze
Dodane przez TajemniczaRóża dnia 09.06.2018 20:51
Nadchodzi czas agonii..
Nieustannej walki o to, kto przeżyje..
Tego, czy kropla krwi po ręce nie spłynie..
O to, czy kawałek metalu wyrzucony będzie..
Czy śmierć będzie goniła życie w tak samo szybkim pędzie..
Jesteśmy jak zwiędnięty kwiat, w którym skończyła się jakakolwiek esencja życia.
Nie mamy siły na to by oddychać.
Nie chcemy oddychać..
Chcemy poczuć się tak, jak nigdy..
Chcemy poczuć i zasmakować nicości..
I spaść w ciemną otchłań samodestrukcji...