rozbiórka
Dodane przez Mariola Kruszewska dnia 30.12.2016 22:54
rozpadam się
infrastrukturalny majstersztyk
budowla z puzzli wielokomórkowych
najpierw odpadł najmniejszy kwant
jak guzik od koszuli poturlał się
po horyzont
potem niczym koraliki
rozsypały się komórki kostne
cząsteczka po cząstce
obsunięcie się tkanek miękkich
pozostawało kwestią czasu
i stanąłem
człowiek po rozpadzie
nigdy tak piękny
w swej nagości przed lustrem
by spojrzeć w głąb
duszy
rozpadam się
majstersztyk
budowla z puzzli
odpadł kwant
jak guzik od koszuli
poturlał się
niczym koraliki
komórki kostne
tkanek miękkich
czasu
stanąłem
człowiek piękny
spojrzeć w głąb
pada
majster
z puzzli
odpadł
od koszuli
niczym
komórki
tkanek
czasu
człowiek
piękny
głąb