przeciągi odwagi
Dodane przez zdzislawis dnia 17.10.2016 16:30
zapomnę wiotkie źdźbło trzciny
krople jej rosy lśniły w słońcu
wiatr naglił
przezroczystą pajęczyną wikłał
odwagę tła
taka słaba a tak wiele znosi
tysiące razy zginana do ziemi
wstaje i prosi o jeszcze
takiej potęgi zazdrościć możemy
ty zawsze jesteś samotna
tak zawrotnie
wśród ludzi złożona na pował
krucha a powstajesz
oddal miłości rozwiewasz