Ding! Dong!
Dodane przez RaDar dnia 05.10.2016 13:54
Kiedy włożył dłonie w skibę orną ziemi ukochanej
Zapachniało wspomnieniami uczuć mnogością
Kiedy zbliżył do twarzy ojcowizny dar
Łzy napłynęły nie tylko do oczu jego
Zamglone pagórki i doliny pozostały długo we mgle
Nucąc melodię dzwonów kościelnych
Spiżowych pieśniarzy
Ding! Dong! Ding! Dong!
Co ze średniowiecza głębokiego przetrwały
Przyzywają
Tonem czystym głębokim i niedoścignionym
Pielgrzymów współczesnych do siebie
Ding! Dong! Ding! Dong!
Cudowne bicie dzwonów dzwonnic starych
Ding! Dong! Ding! Dong! Ding! Dong! Ding! Dong!
Stuletnim rafiokiem ruszył kasztanami drogą polną
Co koleinami stoi i tylko dla niego uśmiechnięta jest
Gruszami polnymi