też dobrze
Dodane przez judzia dnia 04.08.2007 14:19
zmumifikowany krzyk
odcisnął się pędzlem w wyobraźni
choć to nie moje wspomnienia
i dziwności dawno zdarły
dystansowi maskę luzu
ulubiony przyjaciel
siedzi tuż obok
pomiędzy zawsze a nigdy
upewnia mnie w wędrówce
w wieńce i okno na świat
a mama której łono
utulił pański krzyż
mówi że nie dam już rady
że do wieczności z czasem
każdy się zbliża