Struganie
Dodane przez Antoni dnia 03.08.2007 14:25
Rozbijam się o samego siebie,
o pustkę głuchym echem urastającą
po naszych rozmowach.
Krwią rozerwanego jabłka
nacieram wsiąkające w czas słowa,
drobnymi skrzydełkami trzepoczące
w okolicy lewego ucha.
Odkroiłem od siebie t w o j ą skórę
- drżę z chłodu
i zbielałej samotności.