Wiatr wspomnieniem wraca
Dodane przez bajtynka dnia 01.12.2015 13:45
Zerka na zaokienny świat
wiatr głośno dziś wieje
dom ciężkim skrzypieniem oddycha.
Dziwna ciężkość ciszy
w odczuwalności poczuć się daje.
W starym domu aż wre życiem minionym
zaklęta tamta chwila
w starych stopniach na strych prowadziła.
Szczęśliwe stopy stopni dotykały
rodzinnym śmiechem nasiąkła drewniana podłoga.
Dziecięce głosy wiatr wymiata z poddasza...
Zasłuchana, zapatrzona starość łezkę toczy.