Kaśka zza rzeki
Dodane przez Anastazya dnia 27.11.2015 21:57
zamyka ciężkie powietrze w mieście
wraca do krainy brzóz prababki
żywa tkanka historii
zapisana oddechem zoranej ziemi
w dłoniach niesie swoje życie
zmęczenie odejdzie z całunem mgieł
osiadających na tajemnicy wieczności
w pokorze przemijania nie widać czubka
własnego nosa