Natalka
Dodane przez Rosa dnia 19.12.2014 21:01
Gładsza od aksamitnej sierści konia arabskiego,
szybsza od strzały, którą na wycieczce
zgubił niewielki amor od Kowalskich.
Działało przez krótki czas, ale na zawsze
zmieniło życie Natalki u ujścia Dunajca.
Chciała to miała, zaciążyło, przechlapało,
wody nie naniosło, w piecu nie napaliło.
I ino ten ziąb.
Tyle, że się grząsko zrobiło, a nieco później
ślisko i ciemniej niż zwykle.
A co mówiło mamidło? Nie mamić, nie omamiać,
nie tracić, ino zyskiwać.
Na samo wspomnienie głowa się kiwa
i telepie się serce.