Kwaśny luty
Dodane przez admin dnia 01.01.1970 00:00

---

Oldze i Romkowi





Gdy nie dają szans rozbudzone dzieci;

albo to jest najważniejsza szansa.

Zapal, wcześnie zapal;

palę arkuszami zeszłorocznych ocen.

Jeszcze wcześniej uderzenia, trzask -

pojemniki na śmieci opróżniane w śnieg.



Kto żyw w nieznanej ciemności

przeszukuje teren Martwej

i przyległych; natkną się na psa, czy nie...

Popiół, wszędzie popiół,

rudoszary ślad po wcześniejszych,

teraz dumnych ze swego pióropusza.



Nad dachami wpada w poślizg wiatr

jak cuchnący oddech chorego olbrzyma;

otrzepuję się z sierści, ciemność trwa -

a właściwie trawi resztki. Potem blask.