Sotogrande
Dodane przez majkaa dnia 27.07.2014 21:54
Pod błękitnym niebem Sotogrande
czas zabiera nas wolniej
na głodnych serpentynach
czerwononiebieskie metalowe smoki
gubią popękany horyzont
Nasze sny, krwiste ziarna granatów
spadające krople na tysiące łąk
strumienie i rzeki, niosą
życie jak klucze mew
wprost do morza
Zostaje tylko jeden lot, trzepot
skrzydeł roztopionych i stygnących
odwrócimy się i jutro nas już nie będzie
porzucone porty łamią betonowe palce
na próżno