Dusza
Dodane przez jacek dyć dnia 07.06.2014 03:59
Dusza.

Nie wierzę, bo nie widzę,
pokaż gdzie ta moja dusza,
wiatru też nie możesz ujrzeć,
chociaż on trawą porusza,

niewidocznymi zapachami
w twoje nozdrza on dmucha,
utęskniony deszcz on niesie,
gdy jest przydługa pora sucha,

gdy czujesz, że on wieje
sypnij w górę popiołem,
zobacz jak on chmury pędzi
je przewalając z mozołem,

tak wieczna dusza w ciele,
dla oczu niepostrzegalna,
ożywia i porusza masą jego
i na logikę jest niezaprzeczalna,

rezyduje w ciałach jak silnik,
kierowca pojazdu zamknięty,
gdy cielesny samochód zepsuty
pasażer zostaje wypchnięty,

i w zależności od tego w jakich celach
wykorzystywane było materialne ciało,
prawa natury będące na Boga usługach,
duszy nowe cielesne lokum przyznało,

tak od opuszczenia duchowego świata,
dusza pragnieniami umysłu kołowana,
wciąż z ciała do ciała się przesiada
od inteligencji duchowej wyizolowana,

niech inteligencja twoja wreszcie
nad umysłem i ciałem zapanuje,
i obydwie te zbuntowane instancje
w duchową samorealizację zaangażuje,

gdy w zdyscyplinowaniu dojdziesz
do swego duchowego samozrealizowamia,
inteligencja w wiedzy doprowadzi cię
do duszy, siebie - nadrzędnej istoty poznania.