Wiersz dwudziesty trzeci
Dodane przez Jędrzej Kuzyn dnia 03.05.2014 19:24
Radujmy się. Nowina nadciąga. W końcu
kończy się ten wiek. Nam jego dzieciom
jeszcze rozumu nie starcza, żeby
w dowolnym skrawku czasu
darzyć go łaskawością. Muszą być granice
nawet czasu. Podział na odcinki,
żeby mieć tę możliwość zaczynania od nowa
jak w tej spowiedzi, która wszystko przewraca
a dzień czyni takim jakby zła nie było.