Wiersz piętnasty
Dodane przez Jędrzej Kuzyn dnia 05.03.2014 19:38
Powieść się nie skończyła, chociaż
postawiono kropkę i podpisano koniec.
Ale jeżeli nie odnalazłeś drogi i
chociaż przez chwilę nie poczułeś się
rybą na końcu nici. Teraz twoja kolej,
dopisz. I nie pisz szczęśliwego zakończenia.
Szczęście usypia i obezwładnia,
lepiej przerwij w połowie.
A kolejna przygoda przyjdzie za jakiś czas.

Niech ciebie zaskoczy, że jest jeszcze
w tobie ta odrobina nieznanego,
które pozwala mieć nadzieje, że
i dla ciebie istnieją wyspy, na których
czekają odziane w białe koszule kobiety
twojego imienia. A owoce, które
zrywają z drzew kwitną wciąż słodyczą kwiatu
specjalnie dla ciebie pozostawioną
u ujścia rzeki, żebyś wiedział że w całym
kosmosie jest punkt zakreślony tylko dla ciebie.