suwalskie lasy pokorne moje
Dodane przez zdrodowska dnia 08.07.2013 07:00
suwalskie lasy pokorne moje
pobiegłam wtedy
przez złoty łan
i nie zatrzymał mnie blask jeziora
ani rodzinny dom
daleko do was piękne panny
w sukniach długich po brzeg
do maków czerwonych
krzyży białych
porannych mgieł
słyszę jak bije dzwon na trwogę
idziecie za mną wolnym krokiem
suknie tak pięknie wam szeleszczą
i mowę tą pamiętam jeszcze
jak gdyby tak na ukos z nieba
siarczysty padał deszcz