personifikacje
Dodane przez sykomora dnia 16.04.2013 07:49
wejdź - mówi drzewo a ja wrastam w ziemię
bo nie wierzę i krzyczę z otwartych ust uwalnia się strach
pierwszy grzech przeciwko światu
gdybym była dzieckiem
gdybym była
sprzed słowa potopu pęknięcia
***
sny z powietrza i wody podchodzą blisko
zdziwione że potrącona ręka nie próbuje pogłaskać
rysunek rodzi się jest ptakiem rybą karłem ma tysiąc lat tysiąc historii
do patrzenia widzisz mówi widzisz początek opowieści
Ruda pochyla się nad kartką z wysuniętym czubkiem języka
baśnie zakładają na nim miasta
***
gaszę światło żeby piorun nie trafił
w mrówkach i pszczołach szukam Chińczyków
własną gramatykę przykładając do nieludzkiej mowy
żeby bać się mniej dziwić z uśmiechem
i to jest tarcza przed światem
widzę zawiązki palców na czubku gałęzi
tłumaczę psu że czekolada może zabić
tęsknię za drzewem które wycięto kilka lat temu
sprawdzam czy w szparze podłogi mieszka jeszcze pająk
i to jest czułość