***
Dodane przez Roman Rzucidło dnia 28.10.2012 23:29
i noc
zasypiasz w kajucie okrętu zamykasz
oczy tęskniące do mroku płyniesz
w bezruchu do odkrywanej na nowo
przystani snu
niepamięć złota z lekka
falujesz odchodzisz
przez łagodne smugi o barwie kryształu
powoli powlekającego
twoje wspomnienia
powoli stajesz się
muzyką
elastycznie
jak struna
przechodzisz
w stan drżenia
i północ
budzisz się nagle w kajucie okrętu otwierasz
oczy nakarmione naprędce wykonaną wizją
a naokoło jest już inaczej niż
przed snem
pozostają jedynie
ślady na bieliźnie i w pamięci
nie mogąc wrócić do snu wstajesz
i wychodzisz na pokład
po stopniach
które zapadają się pod twoimi krokami
prowadzi cię
ręka
zupełnie niczyja