WOJNA I POKÓJ
Dodane przez admin dnia 01.01.1970 00:00
ja jestem wojną
ty pokojem
z nocy wyszedłem
ty ze światła
stać lubię w wietrze
z burzą w głowie
gdy ty się modlisz
o pogodę
dom umiem zburzyć podrzeć spokój
któryś ty tkała całą dobę
gdy przeciw sobie się wyprawiam
daremno mi zabiegasz drogę
śmierć umiem zadać gwiazdę strącić
cudzą lub własną by spadała
ty będziesz wtedy nad kołyską
cierpliwie nową rozniecała
jedna jest od początku waga
a w niej dwie szale: ty i ja
i tylko nocą między nami
przez chwilę zawieszenie trwa