Rozmowa demona z Poetą
Dodane przez viviana dnia 09.05.2012 22:02
Po co komu wiersze? Pytał demon Poetę:
Przecież ni to obiad, śniadanie, kolacja.
- Asygnacji, niestety żadnych miał nie będziesz,
a siła twoich marzeń niczym grób przeraża.
Poeta:
Gdy pokraczne bożyszcze chce roztrzaskać życie,
i w mroku konwenansów ginie prawda żywa,
słowem znaczę wolności i wiary granice,
bo myśl moja w jasności niebiańskiej przebywa.
Albo wrażeniami gdy przenika marnymi,
wsączając jad w duszę, kusi niestrudzenie,
w lot dotykam z miłością ustami chłodnymi,
i słów szaleństwem gaszę niezdrowe rojenie.