bohaterski wiersz
Dodane przez sykomora dnia 06.02.2012 05:27
dziękuję
że ludzie wciąż umieją się przytulać 
że gdy trzeba są mocni jak drzewa 
i chronią przed wiatrem  lub też w swoim 
cieniu pozwalają przespać gorączkę 
chorym od niemądrego kochania 
i jeszcze za słów opatrunki za rzeźwiące 
napary po których wracają rumieńce 
jak łazarzowi gdy jego imię zadrżało 
od śmiechu w godzinie żałoby za wielkie 
lubienie od stóp do głowy za radość 
kiedy się staje w progu z całym 
swoim światem na ustach w oczach 
aby się nim przełamać 
pod kuchenną lampą