introwertyczka
Dodane przez Edmund Czynszak dnia 18.10.2011 17:04
tak bliska a tak daleka
jest łykiem wody w zimny grudniowy poranek
pozostając po drugiej stronie rzeki
niszczy resztki dawnych uczuć
niczym kameleon obleka kolejne
wciąż inne zdanie przypasowując do siebie
bywa jak cztery pory roku w butonierce dnia
w blasku porannego słońca anioł
zmieniający się pod naporem chwili
w jadowitego gradowego potwora
jak nietoperz wnikający w zakamarki ciszy
przeszywający otoczenie głosem
na białym obrusie okrągłego stołu
słownik ogołocony z prostych słów
kocham, przepraszam, proszę
jest martwy jak ryba
dryfująca po spokojnej toni jeziora
czasem kiedy się zapomina
robi się miła, pobłyskując uśmiechem
po chwili udowadniając
że wszystko jest złudzeniem