jerzyki
Dodane przez kropek dnia 20.08.2011 09:01
pną się po aureoli tańca
coraz to wyżej śmiglej i weselej.
patrz, ile w locie ich gracji,
jakie czyste i piękne te esy - floresy,
niczym piórkiem we wprawnej ręce mistrza -
czarodziejską kreską.
nagle, z krzykiem wpadł mi jeden w dłonie
i pomieszała się lekkość gruzełkowatych nóżek,
a w głębią czerniejących oczach błysnął cień.
leć - z najwspanialszych lotniku -
za kilka dni uniesie cię wiatr. hen, za morza.
a póki co, graj - ty mój świerszczu
wczesnowieczornego nieba.