Przypowieść o demonicznej Muzie
Dodane przez Jarosław Trześniewski-Jotek dnia 14.04.2011 09:40
Przypowieść o demonicznej Muzie (Witkacego) co kapitanem UB została*

1.
Bella Szwarc leży w trumnie
w miłosnym uścisku z Hansem Arpem
rozprawia o dadaizmie i żydowskich mistykach
jest nienasycona rzuca poduszką
trafia prosto w sedes Duchampa

2.
Z Olkiem Herzem lubi słuchać Kiepury
(wszak ziomek z Sosnowca)
co noc zrzuca jedwabną halkę
i za belą adamaszkowej pościeli usiłuje
wyegzekwować małżeńską powinność
niestety amplituda herców nie drga
unisono przez posłańca wysyła
list rozwodowy

3.
Stasiowi często opowiada o dziadkach
Izucherze Szwarcu ze Zgierza i Abrahamie
co miał aptekę w Mławie vis a vis ratusza
o pryszczatym kuzynie Fredku Lampie
potem naga pozuje do portretu
w kilka lat później ucieknie
z warszawskiego getta do lasu
zabierając tylko czajnik i fałszywy ausweis

4.
Czajka tu Czajka spotkamy się
o siódmej wieczorem po wojnie

jako kapitan UB będzie szukać
obrazów Matisser17;a
z przedwojennej kolekcji Gelbardów
przypadkowo odnajdzie zrabowane
przez Niemców obrazy Matejki


5.
nie skończy na Pieśni z przedmową Broniewskiego
wylansuje polskiego Celnika Rousseau
liryczne tête-à-tête w Buenos Aires
z Witoldem G. stanie sie przedmiotem
rozważań odnośnie zmiany orientacji
znanego pisarza niektórzy
będą w niej widzieć żonę gnoma
potajemnie propagująca syjonizm

6.
dzisiaj jej teczka (podobnie jak Wiery Gran)
w IPN więcej waży niż
dzieła Lenina


* (Izabela Szwarc I voto Herz II voto Gelbard III voto Stachowicz)