Okna
Dodane przez Sati dnia 08.05.2007 05:11

---

Jesteśmy jak okna:
zamknięci w sztywnych ramach czasu,
trwający w ciągłym przeciągu ludzkich emocji,
twarze mamy pocięte wiatrem za ostrych słów.
Skrzydła,
jak u przetrąconego anioła,
zdolne tylko do odważnego skrzypienia.

Jesteśmy jak okna:
przystrojeni dla próżności,
czyści, bo co ludzie powiedzą,
a brudni człeczą abnegacją.

Tak jak one
mamy tylko sens, gdy
Ktoś dosięga przez nas nieba.
Kradnie z wnętrza wszechświata gwiazdkę,
by potem ogrzać się przy jej blasku.

Szkoda tylko, że po rozbiciu,
nie da się nas wstawić
na garści wciśniętego kitu.