fragile [lub brzegi Lete]
Dodane przez ewabeata dnia 07.05.2007 20:00
każde z nas po swojej stronie Lete
a dusza ceni się więcej o jedno skinienie
zatrzymuję niecierpliwe stopy na krawędzi
kobierca z płatków przyszłorocznych kwiatów
jestem jak pies chowający łapy
pod dywan by być choć trochę bliżej
na dywan wejść mu przecież nie wolno
każde z nas po swojej stronie kobierca
a płatki cenią się więcej o jedno więdnięcie
gotowe umrzeć dla skinienia