Krótki wiersz o powrotach
Dodane przez olszyc dnia 09.10.2010 21:27
WyjdĽże za dom swój czasem
tam, gdzie ¶wiat cały się kończy
i tylko wrony nad lasem
wisz±, jak czarna opończa,
a tyle ich w czarnym niebie,
że ja... Że ich nie zliczyć!
Popatrz i wróć.
Wróć do siebie.
(I wypij za mnie kusztyczek.)