Lato
Dodane przez Lairalinde dnia 01.08.2010 22:24

---

I stoję tak przed lustrem
pusty a spuchnięte moje oblicze
i czuję wszechogarniającą pustkę
we mnie i smutek we mnie
Umarłem? Przysiągłbym

W miejscach zielonych mieszkał
nie będę póki co
tam wypoczywał także
i altan mi tych brak
bo w deszczu skąpany świat

Ja poeta - łazik
samotne ziarno piasku pośród
kurzu dróg toczone
oddechem kroków tysięcy a
ich kołtunem
Czym jestem?

I już tylko ona przy mnie
i jej dłoń na mnie
i jej spojrzenie we mnie
ukojenie przyniesie pęki jagód
na umysł strapiony

W czterech bladych twarzach
a może osiem ich jest
w lustrach bez odbić niemych
i altan mi tamtych brak
bo w deszczu skąpany świat.