PROZA ŻYCIA
Dodane przez Clio dnia 13.05.2010 17:38
zawsze staje w szranki z poezją
piewcą miłości.
W ponurych barwach
zabłoconych fotografii przeznaczonych na opał ludzkich wizerunków
niczym strażnik
ruin atomowej elektrowni
Nie żyje
choć porusza się nawet żwawo
w mgłach zaniechanych uczuć
egzystuje
w rozlewiskach egzotycznych rzek
nad którymi unoszą się hipnotyczne
brzmienia andyjskich fletni