Matka zapamiętana
Dodane przez małgorzata dnia 24.02.2010 11:20
Schowana za zasłoną płaczę
bo gniją mi uszy od ciszy
a Ty jesteś twarda jak struna
albo klucz wiolinowy
i nie znasz mojego imienia
bo gardło zdzierasz dla
mężczyzn przychodzących znikąd
Mój głód jest jadłowstrętem płodu
który wyszedł z Ciebie by nie jeść
z piersi Twoich i rąk zajętych
odkładaniem przyszłości albo
liczeniem strat gdy pijana
zdejmowałaś majtki
Mój głód jest jednym
z możliwych światów
nie do nakarmienia
bo dziurę mam w głowie
i pamięć