wspomnienie jesieni
Dodane przez ani dnia 16.01.2010 19:12
Jesień się niesie,
jak wieczorny opar.
Oplata drzewa
czerwienią i miedzią.
A w sadach zatknięte,
szczerząc żółte zęby
strachy słomą zbite
ku przestrodze siedzą.
Śliw ciężkie gałęzie
nabrzmiałe soczyście,
słodyczą skapują
na trawy wilgotne.
I grusze dojrzałe
chylą się zmęczeniem,
napęczniałe rozkoszą
pragnienia ulotne.
Gdzieś się snuje dymu
niewyraźna smuga,
liść oddaje ziemi
skarby letnich wspomnień.
Ku jarom wieczornym
płynie gwiezdna struga.
To, co sercem czuję,
umysłem nie pojmę...