hu¶tawka
Dodane przez Janina dnia 04.11.2009 19:56
podarowałe¶ mi mu¶nięte wiatrem
ruchome przestrzenie zawieszone
pomiędzy dwiema młodymi brzózkami
hen-na-wys-pie-hen-da-le-ko
miesz-ka-so-bie-pan-o-bło-ko
pierwszy wiersz małej dziewczynki
szybował wysoko w rytmie na
raz naprężone do przodu nogi
dwa ciepły powrót za siebie
trzy wytężenie całej swej woli
cztery coraz wyżej coraz szybciej
od zapamiętania nieba do bezwiednej
stagnacji lub odważnego zeskoku
poza granicę wczorajszego rekordu
po latach w rytmie na dwa i znowu
pomiędzy wróciłam z dalekiej wyspy
i od tego pana sprawdzam
na ile pamięta mnie jeszcze to miejsce
wrosła we mnie ta hu¶tawka
na całe życie jak rani±ce biał± korę
wbite z miło¶ci gwoĽdzie
które drzewa uniosły wysoko