Woda… miłość na niebiesko
Dodane przez Gudrun dnia 03.04.2009 18:14
Czasem głębokie
jak Bajkału wody...
Znów niczym potok,
pełne swobody.
Nieraz blednące i czyste,
tak przypomina Morze Arktyczne.
Kiedy gorące i żwawe,
okiem gejzeru się staje
przez migotliwe lśnienia,
po czym jak rzeczka się rozleniwia
błyskając od niechcenia.
Niekiedy błękitną falę
odbija z Adriatyku,
by stać się wściekłym i dzikim
sztormu obliczem z Bałtyku.
Przez łzy też bywa solone,
jak tafla Morza Martwego
Bądź fascynuje barwami
Źródła Pryzmatycznego.
Piękne, gdy szafirowe
Niczym Morskie Oko,
Co się Tatrom kaja.
Uwielbiam gdy jak toń Pacyfiku
Subtelnie uspokaja...
Albo gdy jak Dunaj
Całe jest niemym drżeniem...


Popatrz na mnie swym niebieskim spojrzeniem,
którego potrzebuję jak wody.