szybko wietrzeje pamięć i koloryt sadów
Dodane przez Miranda Noname dnia 26.03.2009 14:08
zbyt długo było teraz. zgniataliśmy zdjęcia
w kule. kolorowe, jak rododendrony.
pachniały. wtedy. lecz szybko wietrzeje
pamięć, smak jabłek, koloryt wszystkich
opuszczonych sadów, rosnących
wolniej niż my.
zbyt długo było. teraz, kiedy nie ma, słabiej
bolą oparzenia przerośniętych pokrzyw
i nawet blizny pobladły, zupełnie
jakbyś wychodził spod mojej skóry,
zmieniał się w drobne drzazgi. takie
tkwią najdłużej.
dobrze, że było teraz, szkoda, że jest wtedy.
dni już się splątały w nieudolny motek.
czas (jak kot?) szarpie szorstką włóczkę, a my
tkwimy wewnątrz kłębka, daleko od
pazurów i może zdążymy
niczego nie czuć.