Wiara
Dodane przez katka256 dnia 27.11.2008 18:57
wiara
ile strachu w pokłonie
ile czci
w zgiętych kolanach
dla
świętego spokoju
dziękczynień
złożonych
Abraham
kiedy się na jedynaka
porwał
z ręką wzniesioną
szczęki zwarł aż po ból
dławił go szczery ludzki
gniew tłoczony strachem
bóg czuł jak poci się sługa
o ile czuć on
może
wogóle
i jeśli
wogóle coś czuje
powietrze stało
nóż oczekiwania
odór starczych
porów
podniósł się z
ołtarza
starzec i strach
i próba
nieludzka
strach
jak pętla
przymierza
zaciska się
gdy o nim zapomnieć
na krtani
ślad
absolutnej miłości
koniec i początek
jak
słowo i milczenie
oddech i myśl
pary na szybie
kropla