Nad grobem Macieja Rataja
Dodane przez admin dnia 01.01.1970 00:00


Na palmirskim cmentarzu chłop się użalił,
nad mogiła zniszczoną podłością wandali.
Tak usiadł, zapłakał łzami goryczy,
zranionym sercem, co z bólu aż krzyczy.
Nad synem z ludu i z chłopskiej braci
co życie za Polskę w Palmirach stracił.
Trzy łzy płynęły zmarszczkami po twarzy
i skargę tworzyły, co z bólu aż parzy.
Nad grobem – symbolem chłopskiej godności,
gdzie Rataj sterane złożyły swe kości.
A wśród palmirskiej żałobnej niwy
przycupnął Pan Jezus tu frasobliwy.
W drewnianej kapliczce nad skromnym cokole
ze smutkiem rozważał chłopską niedolę.
I chłopskie dni szare, codziennie, koszmarne,
a łzami rosiły kwiaty cmentarne.
Aż z nienawiścią ktoś spośród wandali
ten symbol ludowy zbrodniczo rozwalił.
Nienawiść do chłopów brutalnie obnażył
cień rzucił na chłopskim cierpienia ołtarzu.
Na palmirskim cmentarzu chłop gorzko zapłakał
nad grobem zniszczonym ludowca Polaka.